Peynir göğertme işlemi  Gorgonzola ve Rokfor peynirinde olduğu gibi starter kültürlerle uygun tekniklerle yapılan bir dizi aşamalar sonucu olurken ülkemizde geleneksel metotlarla yapılmaktadır. 

 Göyermiş çeçil, çok sevilerek tüketilen ve uzun yıllardan beri kırsal kesimin geleneksel tatlarından biri olan bir peynir türüdür. Yapıldıkları yörelerde  bu peynire göy çeçil,göyermiş çeçil,güvermiş çeçil,yeşillenmiş çeçil,yeşil çeçil gibi isimlerde verilir.

Tuluğa basılmadan önce yapılmış olan çeçiller imece usulü ile bir taraftan çaylar hazırlanırken diğer tarafta tecrübesi,görgüsü ve bilgisi ile köyün yaşlı aşbaz kadınının emirleri ile yönlendirilerek köy kadınları tarafından hala yapılmaya devam etmektedir. Çeçiller doğal kaya tuzu ile tuzlandıktan sonra önceden özenle hazırlanmış ,herhangi bir yarası beresi olmayan hafifçe yağlı,kılları tıraş edilmiş koyun derilerinin ağız kısmından tuluk ağacı ile (uç kısmı genişçe kalın değnek) ekibin en güçlü kadını veya evde işi bilen bir erkek tarafından basılmaktadır. Basım işlemi bittikten sonra ağzı ve kolları dikilen tuluklar soğuk ve serin depolarda ( doğu yöresinde patvallarda)  yaz ve sonbahar boyunca saklanarak sizlere ulaştırılmaktadır.

Göğretme veya yeşillendirme işlemi de doğal  olması gereken bir durum iken ne yazık ki günümüzde birçok yerde yapay olarak gerçekleştirilmektedir . Göy çeçilde göğerme tuluk açıldıktan sonraki ilk aylarda çok az miktarda çeçilin içerisinde arada bir gözükmekte olup, gün geçtikçe artmaktadır. Kendi olağan süreci içersinde yavaş ve az az göğermeye (güverme, yeşillenme,göğerme) başlayan çeçilide aranan  lezzeti bulmak çok kolay olmamaktadır.

Yağsız olması ve derinin içerisinde bir müddet olgunlaşarak hafif göğermesi sonucu çok farklı ve aranan bir lezzet kazanmaktadır. Tuluk çeçil, lavaşlı,tandır ekmekli ve köz çaylı kır kahvaltılarının vazgeçilmezleri arasında yer almaktadır.Bazı doğu yörelerinde  yemlik, kımı (gımı) ve kekire turşuları ile birlikte  sunulmaktadır.